« Sa katunayan, marami pang ibang ginawa si Jesus, na kung sakaling naisulat nang detalyado, sa palagay ko, hindi magkakasiya sa mundo ang mga isinulat na balumbon » (Juan 21:25)
Si Jesucristo at ang unang himala na nakasulat sa Ebanghelyo ni Juan, ginawang alak niya ang tubig: « Pagkaraan ng dalawang araw, nagkaroon ng isang handaan sa kasal sa Cana ng Galilea, at naroon ang ina ni Jesus. Inimbitahan din si Jesus at ang mga alagad niya sa handaan. Nang paubos na ang alak, sinabi ng ina ni Jesus sa kaniya: “Wala na silang alak.” Pero sinabi ni Jesus: “Ano ang kinalaman natin doon? Hindi pa dumarating ang oras ko.” Sinabi ng kaniyang ina sa mga nagsisilbi: “Gawin ninyo anuman ang sabihin niya sa inyo.” At may anim na batong banga na nakahanda para sa ritwal na paglilinis ng mga Judio.Ang bawat banga ay makapaglalaman ng mga 44 hanggang 66 na litro. Sinabi ni Jesus sa kanila: “Punuin ninyo ng tubig ang mga banga.” Kaya pinuno nila ang mga iyon. Pagkatapos, sinabi niya: “Sumalok kayo ngayon ng kaunti at dalhin ninyo sa nangangasiwa sa handaan.” Kaya dinala nila iyon. Tinikman ng nangangasiwa sa handaan ang tubig na ginawang alak. Hindi niya alam kung saan ito galing (pero alam iyon ng mga nagsisilbi na sumalok ng tubig). Pagkatapos, tinawag niya ang lalaking ikinasal at sinabi: “Ang lahat ng iba pa ay naglalabas muna ng mainam na alak, at kapag lango na ang mga tao, ang mababang klase naman. Pero ngayon mo inilabas ang mainam na alak.” Ginawa ni Jesus sa Cana ng Galilea ang kaniyang unang himala para maipakita ang kaniyang kapangyarihan, at nanampalataya sa kaniya ang mga alagad niya » (Juan 2: -11).
Pinagaling ni Jesucristo ang anak ng isang lingkod ng hari: « Pagkatapos, bumalik siya sa Cana ng Galilea, kung saan niya ginawang alak ang tubig. At may isang opisyal ng hari sa Capernaum, at ang anak na lalaki nito ay may sakit. Nang mabalitaan ng lalaking ito na dumating si Jesus sa Galilea galing sa Judea, pinuntahan niya si Jesus at pinakiusapang sumama sa kaniya para pagalingin ang anak niya dahil malapit na itong mamatay. Pero sinabi ni Jesus sa kaniya: “Hangga’t hindi kayo nakakakita ng mga tanda at di-pangkaraniwang mga bagay, hindi kayo kailanman maniniwala.” Sinabi ng opisyal ng hari: “Panginoon, sumama ka na sa akin bago pa mamatay ang anak ko.” Sinabi ni Jesus: “Umuwi ka na; magaling na ang anak mo.” Pinaniwalaan ng lalaki ang sinabi ni Jesus, at umuwi siya. Habang nasa daan pa siya, sinalubong siya ng mga alipin niya para sabihing magaling na ang anak niya. Tinanong niya kung anong oras ito gumaling. Sumagot sila: “Nawala ang lagnat niya kahapon nang ikapitong oras.” Naalaala ng ama na iyon ang mismong oras nang sabihin ni Jesus: “Magaling na ang anak mo.” Kaya nanampalataya siya at ang kaniyang buong sambahayan. Ito ang ikalawang pagkakataon na gumawa ng himala si Jesus sa Galilea pagkagaling sa Judea » (Juan 4:46-54).
Pinagaling ni Hesukristo ang isang lalaking may demonyo sa Capernaum: « Pagkatapos, pumunta siya sa Capernaum, na isang lunsod sa Galilea. Tinuruan niya sila noong Sabbath, at hangang-hanga sila sa paraan niya ng pagtuturo dahil nagsasalita siya nang may awtoridad. At may isang lalaki sa sinagoga na sinasapian ng demonyo, isang masamang espiritu, at sumigaw siya: “Bakit nandito ka, Jesus na Nazareno? Nandito ka ba para puksain kami? Alam ko kung sino ka talaga, ikaw ang isinugo ng Diyos.” Pero sinaway ito ni Jesus: “Tumahimik ka, at lumabas ka sa kaniya.” Pagkatapos, itinumba ng demonyo ang lalaki at lumabas ito sa kaniya nang hindi siya sinasaktan. Gulat na gulat silang lahat, at sinabi nila sa isa’t isa: “Talagang may awtoridad at kapangyarihan ang pananalita niya! Kahit ang masasamang* espiritu ay sumusunod sa utos niya at lumalabas!” Kaya ang balita tungkol sa kaniya ay kumalat sa bawat sulok ng nakapalibot na mga luga » (Lukas 4:31-37).
Si Jesus Christ ay nagtapon ng mga demonyo sa lupain ng mga Gadarenes (ang silangang bahagi ng Jordan, malapit sa Lake Tiberias): « Nang makarating siya sa kabilang ibayo, sa lupain ng mga Gadareno, dalawang lalaking sinasaniban ng demonyo ang sumalubong sa kaniya. Galing sila sa mga libingan, at napakabangis nila kaya walang naglalakas-loob na dumaan doon. At sumigaw sila: “Bakit nandito ka, Anak ng Diyos? Pumunta ka ba rito para parusahan kami bago ang takdang panahon?” Sa may kalayuan, isang malaking kawan ng mga baboy ang nanginginain. Kaya nagmakaawa sa kaniya ang mga demonyo: “Kung palalayasin mo kami, papuntahin mo kami sa kawan ng mga baboy.” Sinabi niya sa kanila: “Sige, umalis kayo!” Kaya lumabas sila at pumasok sa mga baboy; at ang buong kawan ay nagtakbuhan sa bangin, nahulog sa lawa, at nalunod. Ang mga tagapag-alaga naman ng baboy ay nagtakbuhan papunta sa lunsod at ipinamalita ang lahat ng nangyari, pati ang tungkol sa mga lalaking sinasaniban ng demonyo. At ang mga tao sa lunsod ay nagpunta kay Jesus, at pagkakita sa kaniya, pinakiusapan nila siyang umalis sa kanilang lupain » (Mateo 8:28-34).
Pinagaling ni Jesucristo ang biyenan ng apostol na si apostol Pedro: « Pagdating ni Jesus sa bahay ni Pedro, nakita niya ang biyenan nitong babae na nakahiga at nilalagnat. Kaya hinipo niya ang kamay ng babae, at nawala ang lagnat nito, at bumangon ito at inasikaso siya » (Mateo 8:14,15).
Pinagaling ni Hesukristo ang isang taong lumpo ang kamay: « Sa isa pang araw ng Sabbath, pumasok siya sa sinagoga at nagturo. At may isang lalaki roon na tuyot ang kanang kamay. Inaabangan ng mga eskriba at mga Pariseo kung magpapagaling si Jesus sa Sabbath para makahanap sila ng maiaakusa sa kaniya. Pero alam niya kung ano ang iniisip nila, kaya sinabi niya sa lalaki na may tuyot na kamay: “Tumayo ka sa gitna.” Tumayo siya at pumunta roon. Pagkatapos, sinabi ni Jesus sa kanila: “Tatanungin ko kayo, Ano ang tamang gawin kapag Sabbath: gumawa ng mabuti o ng masama, magligtas ng buhay o pumatay?” Pagkatingin niya sa lahat ng nakapalibot, sinabi niya sa lalaki: “Iunat mo ang kamay mo.” Gayon nga ang ginawa ng lalaki, at gumaling ang kamay nito. Pero nagalit sila nang husto, at nagsimula silang mag-usap-usap kung ano ang gagawin nila kay Jesus » (Lukas 6:6-11).
Pinagaling ni Hesukristo ang isang lalaking nagdurusa edema (labis na akumulasyon ng likido sa katawan): « Sa isa pang pagkakataon, noong araw ng Sabbath, pumunta siya sa bahay ng isa sa mga pinuno ng mga Pariseo para kumain, at binabantayan nila siyang mabuti. Naroon sa harap niya ang isang taong minamanas. Kaya tinanong ni Jesus ang mga eksperto sa Kautusan at mga Pariseo: “Puwede bang magpagaling kapag Sabbath o hindi?” Pero hindi sila sumagot. Kaya hinawakan niya ang lalaki, pinagaling ito, at pinauwi. Pagkatapos, sinabi niya sa kanila: “Kung mahulog sa balon ang inyong anak o toro sa araw ng Sabbath, sino sa inyo ang hindi kikilos agad para iahon ito?” Hindi sila nakasagot » (Lukas 14:1-6).
Pinapagaling ni Jesucristo ang isang bulag na lalaki: « Habang papalapit si Jesus sa Jerico, may isang lalaking bulag na nakaupo sa tabi ng daan at namamalimos. Dahil narinig niyang maraming tao ang dumadaan, nagtanong siya kung ano ang nangyayari. Sinabi nila sa kaniya: “Dumadaan si Jesus na Nazareno!” Kaya sumigaw siya: “Jesus, Anak ni David, maawa ka sa akin!” Sinasaway siya ng mga nasa unahan at sinasabing tumahimik siya, pero lalo lang niyang isinigaw: “Anak ni David, maawa ka sa akin!” Kaya huminto si Jesus at iniutos na ilapit sa kaniya ang lalaki. Nang makalapit ito, itinanong ni Jesus: “Ano ang gusto mong gawin ko para sa iyo?” Sinabi niya: “Panginoon, gusto kong makakita uli.” Kaya sinabi ni Jesus sa kaniya: “Makakakita ka nang muli; pinagaling ka ng pananampalataya mo.” Agad siyang nakakita, at nagsimula siyang sumunod sa kaniya, na niluluwalhati ang Diyos. Gayundin, nang makita ito ng mga tao, lahat sila ay pumuri sa Diyos » (Lucas 18:35-43).
Pinagaling ni Jesucristo ang dalawang bulag: « Pag-alis ni Jesus doon, dalawang lalaking bulag ang sumunod sa kaniya. Sumisigaw sila: “Maawa ka sa amin, Anak ni David!” Nang makapasok siya sa bahay, lumapit sa kaniya ang mga bulag, at tinanong sila ni Jesus: “Nananampalataya ba kayo na mapagagaling ko kayo?” Sumagot sila: “Opo, Panginoon.” Kaya hinipo niya ang mga mata nila+ at sinabi: “Mangyari nawa ang pinaniniwalaan ninyo.” At nakakita sila. Mahigpit silang tinagubilinan ni Jesus: “Tiyakin ninyong walang makaaalam nito.” Pero pagkalabas nila, ipinamalita nila ang tungkol sa kaniya sa buong lupaing iyon » (Mateo 9:27-31).
Pinagaling ni Hesukristo ang isang pipi na pipi: “Nang bumalik si Jesus sa Lawa ng Galilea mula sa rehiyon ng Tiro, dumaan siya sa Sidon at sa rehiyon ng Decapolis. Dito ay dinala sa kaniya ng mga tao ang isang lalaking bingi at may kapansanan sa pagsasalita, at nakiusap sila sa kaniya na ipatong sa lalaki ang kamay niya. At inilayo niya ang lalaki mula sa mga tao. Pagkatapos, inilagay niya ang mga daliri niya sa mga tainga nito, at matapos dumura, hinipo niya ang dila nito. Tumingala siya sa langit, huminga nang malalim, at sinabi sa lalaki: “Effata,” ibig sabihin, “Mabuksan ka.” At nakarinig ang lalaki. Nawala rin ang kapansanan niya sa pagsasalita, at nakapagsasalita na siya nang normal. Pagkatapos, inutusan niya silang huwag itong sabihin kahit kanino, pero habang pinagbabawalan niya sila, lalo naman nila itong ipinamamalita. Talagang namangha sila, at sinabi nila: “Kahanga-hanga ang lahat ng ginagawa niya. Napagagaling niya kahit ang mga pipi at bingi.”” (Marcos 7:31-37).
Pinagaling ni Jesucristo ang isang ketongin: « May lumapit din sa kaniya na isang ketongin, at nakaluhod pa itong nagmakaawa sa kaniya: “Kung gugustuhin mo lang, mapagagaling mo ako.” Naawa siya at hinipo ang lalaki, at sinabi niya: “Gusto ko! Gumaling ka.” Nawala agad ang ketong ng lalaki, at siya ay naging malinis » (Marcos 1:40-42).
Ang paggaling ng sampung ketongin: « Habang papunta siya sa Jerusalem, dumaan siya sa pagitan ng Samaria at Galilea. Pagpasok niya sa isang nayon, sinalubong siya ng 10 lalaking ketongin, pero tumayo lang sila sa malayo. Sumigaw sila: “Jesus, Guro, maawa ka sa amin!” Nang makita niya sila, sinabi niya: “Magpakita kayo sa mga saserdote.” At gumaling sila habang papunta roon. Nang makita ng isa sa kanila na gumaling na siya, bumalik siya habang sumisigaw ng papuri sa Diyos. Sumubsob siya sa paanan ni Jesus at nagpasalamat sa kaniya. Sa katunayan, isa siyang Samaritano. Sinabi ni Jesus: “Hindi ba 10 ang napagaling?* Nasaan ang 9 na iba pa? Wala na bang ibang bumalik para pumuri sa Diyos bukod sa taong ito na iba ang lahi?” Pagkatapos, sinabi ni Jesus sa kaniya: “Tumayo ka at tumuloy na sa pupuntahan mo; pinagaling ka ng pananampalataya mo.” » (Lucas 17:11-19).
Pinapagaling ni Jesucristo ang isang paralitiko: « Pagkatapos nito, nagkaroon ng kapistahan ng mga Judio, at pumunta si Jesus sa Jerusalem. At sa Jerusalem, sa Pintuang-Daan ng mga Tupa, ay may paliguan na tinatawag sa Hebreo na Betzata, na may limang kolonada. Naroon ang maraming maysakit, bulag, pilay, at mga paralisado* ang kamay o paa. At may isang lalaki roon na 38 taon nang may sakit. Nakita ni Jesus ang lalaking iyon na nakahiga at alam niyang matagal na itong may sakit, kaya tinanong niya ito: “Gusto mo bang gumaling?” Sumagot ang lalaki: “Ginoo, walang tumutulong sa akin na pumunta sa paliguan kapag gumalaw na ang tubig; tuwing pupunta ako, laging may nauuna sa akin.” Sinabi ni Jesus: “Tumayo ka! Buhatin mo ang hinihigaan mo at lumakad ka.” Agad na gumaling ang lalaki, at binuhat niya ang hinihigaan niya at naglakad » (Juan 5:1-9).
Si Jesus Christ ay nagpapagaling ng isang epileptic: « Pagdating nila sa kinaroroonan ng mga tao, isang lalaki ang lumapit sa kaniya. Lumuhod ito at nagsabi: “Panginoon, maawa ka sa anak ko. May epilepsi siya at malala ang lagay niya. Madalas siyang mabuwal sa apoy at sa tubig. Dinala ko siya sa mga alagad mo, pero hindi nila siya mapagaling.” Sinabi ni Jesus: “O henerasyong walang pananampalataya at makasalanan, hanggang kailan ko kayo pakikisamahan? Hanggang kailan ko kayo pagtitiisan? Dalhin ninyo siya dito sa akin.” Pagkatapos, sinaway ni Jesus ang demonyo, at lumabas ito sa batang lalaki, at gumaling ang bata nang mismong oras na iyon. Lumapit ang mga alagad kay Jesus nang sila-sila lang at nagsabi: “Bakit hindi namin iyon mapalayas?” Sinabi niya sa kanila: “Dahil maliit ang pananampalataya ninyo. Sinasabi ko sa inyo, kung may pananampalataya kayo na kasinliit ng binhi ng mustasa, sasabihin ninyo sa bundok na ito, ‘Lumipat ka roon,’ at lilipat ito, at walang magiging imposible para sa inyo.” » (Mateo 17:14-20).
Si Jesucristo ay gumagawa ng isang himala nang hindi nalalaman ito: « Habang papunta si Jesus, sinisiksik siya ng mga tao. At may isang babae na 12 taon nang dinudugo, at walang makapagpagaling sa kaniya. Lumapit ang babae sa likuran ni Jesus at hinipo ang palawit ng damit niya, at huminto agad ang pagdurugo niya. Kaya sinabi ni Jesus: “Sino ang humipo sa akin?” Nang walang umaamin, sinabi ni Pedro: “Guro, sinisiksik ka ng napakaraming tao.” Pero sinabi ni Jesus: “May humipo sa akin dahil alam kong may kapangyarihang lumabas sa akin.” Nang makita ng babae na hindi niya maililihim ang ginawa niya, lumapit siyang nanginginig at sumubsob sa paanan ni Jesus at sinabi sa harap ng lahat ng tao kung bakit niya hinipo si Jesus at kung paano siya agad na gumaling. Pero sinabi ni Jesus: “Anak, pinagaling ka ng pananampalataya mo. Umuwi ka na at huwag nang mag-alala.” » (Lucas 8:42-48).
Si Jesucristo ay gumagaling mula sa malayo: « Nang masabi na niya sa mga tao ang lahat ng gusto niyang sabihin, pumasok siya sa Capernaum. At isang opisyal ng hukbo ang may aliping may sakit at malapit nang mamatay. Mahal na mahal ito ng opisyal. Kaya nang marinig niya ang tungkol kay Jesus, nagsugo siya ng ilang matatandang lalaki ng mga Judio para hilingin kay Jesus na puntahan ang alipin niya at pagalingin ito. Pumunta sila kay Jesus at nakiusap: “Karapat-dapat mo siyang pagbigyan, dahil mahal niya ang bansa natin at siya mismo ang nagpatayo ng sinagoga rito.” Kaya sumama si Jesus sa kanila. Pero nang malapit na siya sa bahay ng opisyal ng hukbo, may isinugo na itong mga kaibigan para sabihin sa kaniya: “Ginoo, huwag ka nang mag-abala, dahil hindi ako karapat-dapat na puntahan mo sa bahay. Hindi ko rin itinuturing ang sarili ko na karapat-dapat na pumunta sa iyo. Pero sabihin mo lang na gumaling siya at gagaling ang lingkod ko. Dahil ako rin ay nasa ilalim ng awtoridad ng iba, at may hawak din akong mga sundalo. Kapag sinabi ko sa isa, ‘Pumunta ka roon!’ nagpupunta siya, at sa isa pa, ‘Halika!’ lumalapit siya, at sa alipin ko, ‘Gawin mo ito!’ ginagawa niya iyon.” Nang marinig ito ni Jesus, namangha siya, at tumingin siya sa mga taong sumusunod sa kaniya at sinabi niya: “Sinasabi ko sa inyo, kahit sa Israel, wala pa akong nakita na may ganito kalaking pananampalataya.” Nang makabalik sa bahay ang mga isinugo, nakita nilang magaling na ang alipin » (Lucas 7:1-10).
Pinagaling ni Hesukristo ang isang babaeng may kapansanan sa loob ng 18 taon: « Isang Sabbath, habang nagtuturo siya sa isa sa mga sinagoga, naroon ang isang babae na 18 taon nang may kapansanan dahil sa isang demonyo; hukot na hukot ito at hindi makatayo nang tuwid. Nang makita ni Jesus ang babae, tinawag niya ito at sinabi: “Mawawala na ang kapansanan mo.” Hinawakan niya ang babae, at agad itong nakatayo nang tuwid at niluwalhati ang Diyos. Pero nagalit ang punong opisyal ng sinagoga dahil nagpagaling si Jesus nang Sabbath, at sinabi nito sa mga tao: “May anim na araw para gawin ang mga dapat gawin; kaya pumunta kayo rito sa mga araw na iyon para mapagaling, pero huwag sa araw ng Sabbath.” Gayunman, sumagot ang Panginoon: “Mga mapagpanggap, hindi ba kinakalagan ninyo kapag Sabbath ang inyong toro o asno mula sa kuwadra at inilalabas ito para painumin? Ang babaeng ito ay isang anak ni Abraham at iginapos ni Satanas nang 18 taon. Hindi ba nararapat lang na mapagaling siya sa araw ng Sabbath?” Nang sabihin niya ito, napahiya ang mga kumakalaban sa kaniya, pero nagsaya ang lahat ng iba pa dahil sa lahat ng kahanga-hangang bagay na ginawa niya » (Lukas 13:10-17).
Pinagaling ni Jesucristo ang anak na babae ng isang babaeng Phoenician: « Pag-alis doon, pumunta naman si Jesus sa rehiyon ng Tiro at Sidon. Isang babae mula sa rehiyong iyon ng Fenicia ang lumapit sa kaniya at nakiusap: “Maawa ka sa akin, Panginoon, Anak ni David. Hirap na hirap ang anak kong babae dahil sinasaniban siya ng demonyo.” Pero wala siyang sinabing anuman sa babae. Kaya lumapit ang mga alagad kay Jesus at sinabi sa kaniya: “Paalisin mo siya, dahil sigaw siya nang sigaw sa likuran natin.” Sumagot siya: “Isinugo ako para lang sa nawawalang mga tupa ng sambahayan ng Israel.” Pero lumapit sa kaniya ang babae at lumuhod. Sinabi nito: “Panginoon, tulungan mo ako!” Sinabi ni Jesus: “Hindi tama na kunin ang tinapay ng mga anak at ihagis ito sa maliliit na aso.” Sinabi ng babae: “Oo, Panginoon, pero kinakain ng maliliit na aso ang mga mumo na nalalaglag mula sa mesa ng mga amo nila.” Sumagot si Jesus sa kaniya: “Malaki ang pananampalataya mo; mangyari nawa ang hinihiling mo.” At ang anak niyang babae ay gumaling nang oras na iyon » (Mateo 15:21-28).
Huminto si Jesucristo ng isang bagyo: « At nang sumakay siya sa isang bangka, sinundan siya ng mga alagad niya. Pagkatapos, biglang nagkaroon ng malakas na bagyo sa lawa at natatabunan na ng mga alon ang bangka; pero natutulog siya. At lumapit sila at ginising siya at sinabi: “Panginoon, iligtas mo kami, mamamatay na kami!” Pero sinabi niya sa kanila: “Bakit takot na takot kayo? Bakit ang liit ng pananampalataya ninyo?” Pagkatapos, bumangon siya at sinaway ang hangin at ang lawa, at biglang naging kalmado ang paligid. Kaya namangha ang mga alagad at nagsabi: “Sino ba talaga ang taong ito? Kahit ang hangin at ang lawa ay sumusunod sa kaniya.” » (Mateo 8:23-27). Ang himalang ito ay nagpapakita na sa mundong paraiso ay hindi na magkakaroon ng bagyo o baha na magdudulot ng mga sakuna.
Si Jesucristo na naglalakad sa dagat: « Matapos niyang gawin ito, umakyat siya sa bundok nang mag-isa para manalangin. Ginabi siyang mag-isa roon. Samantala, napakalayo na ng bangka sa dalampasigan, at sinasalpok ito ng mga alon dahil ang hangin ay pasalungat sa kanila. Pero nang madaling-araw na, naglakad si Jesus sa ibabaw ng tubig papunta sa kanila. Nang makita nila siyang naglalakad sa ibabaw ng tubig, natakot ang mga alagad. Sinabi nila: “Totoo ba ito?” At napasigaw sila sa takot. Pero agad na sinabi ni Jesus sa kanila: “Lakasan ninyo ang loob ninyo! Ako ito; huwag kayong matakot.” Sinabi ni Pedro sa kaniya: “Panginoon, kung ikaw iyan, utusan mo akong pumunta sa iyo sa ibabaw ng tubig.” Sinabi niya: “Halika!” Kaya bumaba si Pedro mula sa bangka at naglakad sa ibabaw ng tubig papunta kay Jesus. Pero nang makita niyang malakas ang hangin, natakot siya. At nang lumulubog na siya, sumigaw siya: “Panginoon, iligtas mo ako!” Agad na iniunat ni Jesus ang kamay niya at hinawakan si Pedro at sinabi: “Ikaw na may kakaunting pananampalataya, bakit ka nag-alinlangan?” Pagkasampa nila sa bangka, tumigil ang malakas na hangin. Lumuhod at yumuko sa kaniya ang mga nasa bangka at nagsabi: “Talagang ikaw ang Anak ng Diyos.” » (Mateo 14:23-33).
Ang palaisdaan himala: « Sa isang pagkakataon, sinisiksik ng maraming tao si Jesus habang nakikinig sila sa pagtuturo niya ng salita ng Diyos sa tabi ng lawa ng Genesaret. At may nakita siyang dalawang bangka sa tabi ng lawa, pero nakababa na ang mga mangingisda at naghuhugas ng mga lambat nila. Sumakay siya sa bangka na pag-aari ni Simon, at sinabi niya rito na ilayo nang kaunti ang bangka mula sa pampang. Pagkatapos, umupo siya at nagturo sa mga tao mula sa bangka. Nang matapos siyang magsalita, sinabi niya kay Simon: “Pumunta ka sa malalim, at ibaba ninyo ang inyong mga lambat para makahuli.” Sumagot si Simon: “Guro, magdamag kaming nangisda pero wala kaming nahuli. Pero dahil sa sinabi mo, ibababa ko ang mga lambat.” Nang gawin nila ito, napakarami nilang nahuling isda. Ang totoo, nagsimulang mapunit ang kanilang mga lambat. Kaya sinenyasan nila ang mga kasamahan nila sa isa pang bangka para tulungan sila. Pumunta ang mga ito at napuno nila ang dalawang bangka, kaya nagsimulang lumubog ang mga ito. Nang makita ito ni Simon Pedro, lumuhod siya sa harap ni Jesus at sinabi niya: “Panginoon, lumayo ka sa akin dahil makasalanan ako.” Nasabi niya iyon dahil siya at ang mga kasama niya ay manghang-mangha sa dami ng nahuli nilang isda, gayundin ang mga anak ni Zebedeo na sina Santiago at Juan, na mga kasosyo ni Simon. Pero sinabi ni Jesus kay Simon: “Huwag ka nang matakot. Mula ngayon ay manghuhuli ka ng mga taong buháy.” Kaya ibinalik nila sa lupa an » (Lucas 5:1-11).
Pinarami ni Jesucristo ang mga tinapay: « Pagkatapos, tumawid si Jesus sa kabila ng Lawa ng Galilea, o Tiberias. At patuloy siyang sinundan ng isang malaking grupo ng mga tao, dahil nakikita nila na makahimala niyang pinagagaling ang mga maysakit. Kaya umakyat si Jesus sa isang bundok at umupo roon kasama ang mga alagad niya. Malapit na noon ang Paskuwa, ang kapistahan ng mga Judio. Nang makita ni Jesus na may malaking grupo na papalapit sa kaniya, sinabi niya kay Felipe: “Saan tayo bibili ng tinapay para sa kanila?” Pero sinabi lang niya ito para malaman ang nasa isip ni Felipe, dahil alam na niya ang gagawin niya. Sumagot si Felipe: “Kahit tinapay na halagang 200 denario ay hindi sapat para makakuha ng tigkakaunti ang bawat isa.” Sinabi sa kaniya ng isa sa mga alagad niya, si Andres na kapatid ni Simon Pedro: “Isang batang lalaki ang may limang tinapay na sebada at dalawang maliliit na isda. Pero paano ito magkakasya sa ganito karaming tao?” Sinabi ni Jesus: “Paupuin ninyo ang mga tao.” Dahil madamo sa lugar na iyon, umupo sila roon, at may mga 5,000 lalaki sa grupong iyon. Kinuha ni Jesus ang tinapay, at pagkatapos magpasalamat, ipinamahagi niya iyon sa mga nakaupo; gayon din ang ginawa niya sa maliliit na isda, at nakakain sila hanggang sa mabusog. Nang mabusog sila, sinabi niya sa mga alagad niya: “Tipunin ninyo ang mga natira para walang masayang.” Kaya tinipon nila iyon, at 12 basket ang napuno ng mga natira nila mula sa limang tinapay na sebada. Nang makita ng mga tao ang tanda na ginawa niya, sinabi nila: “Ito talaga ang Propeta na darating sa mundo.” Kaya dahil alam ni Jesus na papalapit na sila para kunin siya at gawing hari, muli siyang umalis na nag-iisa papunta sa bundok » (Juan 6:1-15). Magkakaroon ng pagkain na sagana sa buong lupa (Awit 72:16; Isaias 30:23).
Si Jesucristo ay nagbangon na anak ng isang balo: « Di-nagtagal pagkatapos nito, pumunta siya sa lunsod na tinatawag na Nain, at kasama niyang naglakbay ang mga alagad niya at maraming iba pa. Habang papalapit si Jesus sa pintuang-daan ng lunsod, may inilalabas na lalaking patay, ang kaisa-isang anak ng isang babae. At biyuda na ang babae. Maraming tao mula sa lunsod ang naglalakad kasama niya. Nang makita ng Panginoon ang biyuda, naawa siya rito at sinabi niya: “Huwag ka nang umiyak.” Kaya lumapit siya at hinipo ang hinihigaan ng patay, at huminto ang mga tagabuhat nito. Pagkatapos, sinabi niya: “Lalaki, inuutusan kita, bumangon ka!” Umupo ang taong patay at nagsalita, at ibinigay siya ni Jesus sa kaniyang ina. Manghang-mangha ang mga tao. Niluwalhati nila ang Diyos at sinabi: “Nagkaroon ng isang dakilang propeta sa gitna natin,” at, “Binigyang-pansin ng Diyos ang kaniyang bayan.” Ang balitang ito tungkol sa kaniya ay nakarating sa buong Judea at sa lahat ng nakapalibot na lugar » (Lucas 7:11-17).
Si Jesucristo ay nagbangon na anak na babae ni Jairus: « Habang nagsasalita pa siya, dumating ang isang kinatawan ng punong opisyal ng sinagoga at sinabi nito: “Namatay na ang anak mo; huwag mo nang abalahin ang Guro.” Nang marinig ito ni Jesus, sinabi niya: “Huwag kang matakot, manampalataya ka lang, at mabubuhay siya.” Nang makarating siya sa bahay, wala siyang ibang pinahintulutang pumasok kasama niya maliban kina Pedro, Juan, Santiago, at sa ama at ina ng bata. Umiiyak ang lahat at sinusuntok ang dibdib nila sa pamimighati. Kaya sinabi niya: “Huwag na kayong umiyak, dahil hindi siya namatay. Natutulog lang siya.” Pinagtawanan siya ng mga tao dahil alam nilang patay na ang bata. Pero hinawakan niya ang kamay ng bata at sinabi: “Anak, bumangon ka!” At nabuhay siyang muli, at agad siyang bumangon, at iniutos ni Jesus na bigyan siya ng pagkain. Samantala, nag-uumapaw sa saya ang mga magulang niya, pero inutusan niya silang huwag sabihin sa iba ang nangyari » (Lucas 8:49-56).
Si Jesucristo ay nagbangon kaibigan na si Lazaro, na namatay apat na araw na ang nakalilipas: « Si Jesus ay wala pa sa nayon; naroon pa rin siya sa lugar kung saan siya sinalubong ni Marta. Nang pagkakataong iyon, may mga Judio sa bahay ni Maria na umaaliw sa kaniya. Nang makita nilang dali-daling tumayo si Maria at umalis, sinundan nila siya dahil iniisip nilang pupunta siya sa libingan para umiyak. Nang dumating si Maria sa kinaroroonan ni Jesus at makita niya ito, sumubsob siya sa paanan nito at sinabi niya: “Panginoon, kung narito ka lang noon, hindi sana namatay ang kapatid ko.” Nang makita ni Jesus na umiiyak si Maria, pati na ang mga kasama nitong Judio, parang kinurot ang puso niya at nalungkot siya nang husto. Sinabi niya: “Saan ninyo siya inilibing?” Sinabi nila sa kaniya: “Sumama kayo sa amin, Panginoon.” Lumuha si Jesus. Kaya sinabi ng mga Judio: “Tingnan ninyo kung gaano niya siya kamahal!” Pero sinabi ng ilan sa kanila: “Napagaling niya ang isang bulag, bakit wala siyang nagawa para hindi mamatay si Lazaro?”
Muling nabagbag ang damdamin ni Jesus, at pumunta siya sa libingan.* Iyon ay isang kuweba, at isang bato ang nakatakip doon. Sinabi ni Jesus: “Alisin ninyo ang bato.” Sinabi ni Marta na kapatid ng namatay: “Panginoon, malamang na nangangamoy na siya dahil apat na araw na siyang patay.” Sinabi ni Jesus: “Hindi ba sinabi ko sa iyo na kung maniniwala ka ay makikita mo ang kaluwalhatian ng Diyos?” Kaya inalis nila ang bato. Tumingala si Jesus sa langit, at sinabi niya: “Ama, nagpapasalamat ako na pinakinggan mo ako. Alam ko na lagi mo akong pinakikinggan; pero nagsasalita ako ngayon dahil sa mga taong narito, para maniwala sila na isinugo mo ako.” Pagkasabi nito, sumigaw siya: “Lazaro, lumabas ka!” At lumabas ang taong namatay, na nababalutan ng tela ang mga paa at kamay, pati ang mukha. Sinabi ni Jesus: “Alisin ninyo ang nakabalot sa kaniya para makalakad siya” » (Juan 11:30-44).
Ang huling palaisdaan himala (ilang sandali matapos ang pagkabuhay na mag-uli ni Cristo): « Nang mag-uumaga na, tumayo si Jesus sa dalampasigan, pero hindi nakilala ng mga alagad na si Jesus iyon. Sinabi ni Jesus sa kanila: “Mga anak, may makakain ba kayo?” Sumagot sila: “Wala!” Sinabi niya: “Ihagis ninyo ang lambat sa gawing kanan ng bangka at may mahuhuli kayo.” Kaya inihagis nila iyon pero hindi na nila maiahon dahil sa dami ng isda. Pagkatapos, sinabi kay Pedro ng alagad na minamahal ni Jesus: “Ang Panginoon iyon!” Nang marinig ni Simon Pedro na iyon ang Panginoon, isinuot niya ang damit niya dahil nakahubad siya, at tumalon siya sa lawa. Pero sinundan siya ng ibang alagad habang nakasakay sa maliit na bangka at hinahatak ang lambat na punô ng isda, dahil mga 90 metro lang ang layo nila sa dalampasigan » (Juan 21:4-8).
Si Jesus Christ ay gumawa ng maraming iba pang mga himala. Pinalalakas nila ang aming pananampalataya, hinihikayat kami at magkaroon ng isang sulyap sa maraming mga pagpapala na darating sa mundo. Ang nakasulat na mga salita ni apostol Juan ay nagbubuod ng napakahusay na bilang ng mga himala na ginawa ni Jesucristo, bilang isang garantiya sa kung ano ang mangyayari sa mundo: « Sa katunayan, marami pang ibang ginawa si Jesus, na kung sakaling naisulat nang detalyado, sa palagay ko, hindi magkakasiya sa mundo ang mga isinulat na balumbon » (Juan 21:25).
***
Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya
Isang talahanayan ng buod ng mahigit pitumpung wika, na may anim na mahahalagang artikulo sa Bibliya na nakasulat sa bawat wika…
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
Basahin ang Bibliya araw-araw. Ang nilalamang ito ay naglalaman ng mga pang-edukasyon na artikulo sa Bibliya sa Ingles, Pranses, Espanyol, at Portuges (gamitin ang Google Translate upang pumili ng isa sa mga wikang ito, pati na rin ang wikang iyong pinili, upang maunawaan ang nilalaman ng mga artikulong ito).
***