« Sakjané, isih ana akèh manèh sing ditindakké Yésus. Nanging nèk kabèh ditulis siji-siji, tak kira donya iki ora bakal amot kanggo ngwadhahi gulungan-gulungan sing ditulis kuwi » (Yokanan 21:25).
Yesus Kristus lan mukjijat kaping pisanan sing ditulis ing Injil Yohanes, dheweke nggawe banyu dadi anggur: « Rong dina bar kuwi, ana pésta mantènan ing kutha Kana ing Galiléa. Ibuné Yésus ana ing kono. Yésus lan murid-muridé ya diundang ing pésta mantènan kuwi. Wektu kuwi, minuman angguré wis mèh entèk. Terus, ibuné Yésus ngomong karo Yésus, ”Wong-wong kuwi kentèkan anggur.” Ning Yésus njawab, ”Bu, kuwi kan dudu urusané awaké dhéwé, ta? Saiki durung wektuné aku tumindak.” Ibuné kandha marang para pelayan, ”Turutana apa waé sing dhèwèké omongké.” Ing kono, ana genthong banyu enem saka watu. Sak genthong isa diisi loro utawa telung takeran cairan. Genthong kuwi disedhiakké kanggo nyucèkké badan kaya kebiasaané wong Yahudi. Yésus ngomong karo para pelayan kuwi, ”Isinen genthong-genthong kuwi nganggo banyu.” Terus, genthong-genthong kuwi diisi nganti kebak. Yésus ngomong manèh, ”Saiki, jupuken sithik banyuné, lan wènèhna marang ketua pésta.” Para pelayan kuwi manut préntahé Yésus. Terus, ketua pésta ngicipi banyu mau, sing saiki wis berubah dadi anggur. Ketua pésta kuwi ora ngerti asalé anggur kuwi saka ngendi, ning para pelayan sing njupuk ngerti. Bar kuwi, ketua pésta ngundang mantèn lanang. Ketua pésta kuwi kandha, ”Biasané, sing disuguhké dhisik kuwi anggur sing apik. Terus nèk wong-wong wis mabuk, sing kurang apik lagi disuguhké. Ning, kowé nyimpen anggur sing apik lan lagi mbok suguhké saiki.” Yésus nindakké mukjijaté* sing pertama kuwi ing kutha Kana ing Galiléa, lan mukjijat kuwi dadi bukti nèk Yésus nduwé kuwasa. Murid-murid dadi nduwé iman marang Yésus » (Yokanan 2:1-11).
Yesus Kristus nambani bocah kasebut saka abdi saka Sang Prabu: « Terus, Yésus teka manèh ing kutha Kana ing Galiléa, yaiku panggonan wektu Yésus nggawé banyu dadi anggur. Ing kutha kuwi, ana pejabat kerajaan sing anaké lanang lagi lara ing Kapernaum. Anaké kuwi wis mèh mati. Mula, pas krungu nèk Yésus teka ing Galiléa saka Yudéa, wong kuwi nemoni Yésus lan njaluk bèn Yésus lunga ing Kapernaum lan marèkké anaké. Ning Yésus kandha, ”Nèk kowé durung ndelok dhéwé mukjijat lan perkara-perkara sing ajaib, kowé pancèn ora bakal percaya.” Pejabat kuwi kandha, ”Gusti, tulung tekaa sakdurungé anakku mati.” Yésus kandha, ”Muliha, anakmu wis mari.” Pejabat kuwi percaya karo omongané Yésus, lan dhèwèké mulih. Pas perjalanan mulih, budhak-budhaké nemoni pejabat kuwi kanggo ngandhani nèk anaké wis mari. Terus, pejabat kuwi takon karo budhak-budhaké jam pira anaké mari. Budhak-budhaké njawab, ”Demamé wingi ilang pas jam siji awan.” Pejabat kuwi kèlingan nèk pas jam kuwi Yésus kandha marang dhèwèké, ”Anakmu wis mari.” Mula, pejabat kuwi lan keluargané dadi percaya marang Yésus. Kuwi mukjijat sing keloro sing ditindakké Yésus wektu teka saka Yudéa menyang Galiléa » (Yokanan 4:46-54).
Yesus Kristus nambani wong sing dhemit ing Kapernaum: « Terus, Yésus lunga ing kutha Kapernaum ing Galiléa lan mulang wong-wong pas dina Sabat. Wong-wong kagum karo carané Yésus mulang, merga sing diwulangké asalé saka Gusti Allah. Ing sinagogé, ana wong sing kesurupan roh jahat. Wong kuwi mbengok, ”Apa urusanku karo kowé, hé Yésus wong Nazarèt? Apa kowé mréné arep matèni aku? Aku ngerti tenan kowé kuwi sapa. Kowé kuwi abdi sing suci sing diutus Gusti Allah.” Ning, Yésus nggetak roh jahat kuwi, ”Menenga, metua saka wong iki!” Terus, roh jahat kuwi mbanting wong mau ing ngarepé wong akèh lan metu tanpa nggawé wong mau lara. Wong-wong dadi nggumun lan kandha, ”Omongané ampuh tenan. Dhèwèké ngusir roh jahat* kuwi nganggo wewenang lan kuwasané, mula roh jahat kuwi metu.” Kuwi sebabé kabar soal Yésus nyebar ing kabèh dhaérah sekitar kono » (Lukas 4:31-37).
Yesus Kristus nundhungi dhemit ing wilayah Gadarenes (saiki Yordania, sisih wétan Yordan, cedhak Danau Tiberias): « Wektu Yésus tekan ing sabrang, ing dhaérahé wong Gadara, ana wong lanang loro sing kesurupan roh jahat teka saka kuburan lan marani Yésus. Wong loro kuwi medèni, mula ora ana wong sing wani liwat dalan kuwi. Wong loro kuwi mbengok, ”Apa urusanku karo kowé, hé Anaké Gusti Allah? Apa kowé mréné arep nyiksa aku+ sakdurungé wektu sing wis ditentokké?” Ing dhaérah sing adoh saka kono, ana sak kumpulan babi lagi mangan. Mula, roh-roh jahat kuwi kandha marang Yésus, ”Nèk kowé arep ngusir aku, préntahna aku bèn mlebu ing babi-babi kuwi.” Yésus njawab, ”Lungaa!” Roh-roh jahat kuwi metu lan mlebu ing babi-babi kuwi. Bar kuwi, sak kumpulan babi kuwi mlumpat saka tebing lan njegur ing laut nganti akhiré mati kleleb. Wong-wong sing njaga kumpulan babi kuwi mlayu lan mlebu ing kutha. Wong-wong kuwi nyritakké kabèh peristiwa kuwi, termasuk soal wong-wong sing kesurupan roh jahat mau. Terus, wong-wong sing ana ing kutha kuwi metu nemoni Yésus. Sakwisé weruh Yésus, wong-wong kuwi ngongkon Yésus lunga saka dhaérahé » (Matius 8:28-34).
Yesus Kristus nambani ibu-ibu rasul Petrus: « Wektu Yésus tekan ing omahé Pétrus, Yésus ndelok ibu maratuwané Pétrus turon ing ambèn lagi demam. Banjur Yésus ndemèk tangané, lan larané mari. Terus wong wadon kuwi tangi lan ngladèni Yésus » (Matius 8:14,15).
Yesus Kristus nambani wong sing tangane lumpuh: « Ing dina Sabat liyané, Yésus mlebu menyang sinagogé lan mulang wong-wong. Ing kono, ana wong sing tangané tengen lumpuh. Para ahli Taurat lan wong Farisi péngin nggolèk cara kanggo nudhuh Yésus. Mula, wong-wong kuwi ngamati tenanan apa Yésus bakal marèkké wong pas dina Sabat. Ning, Yésus ngerti apa sing dipikirké wong-wong kuwi. Kuwi sebabé Yésus kandha marang wong lanang sing tangané lumpuh mau, ”Tangia, ngadega ing tengah.” Terus, wong lumpuh kuwi tangi lan ngadeg ing tengah. Bar kuwi, Yésus ngomong karo para ahli Taurat lan wong Farisi, ”Aku arep takon, menurut hukum, sing éntuk ditindakké pas dina Sabat kuwi sing endi, tumindak apik utawa tumindak jahat, nylametké nyawa utawa matèni?” Bar ndeloki kabèh wong ing sekitaré, Yésus kandha marang wong lumpuh kuwi, ”Ulurna tanganmu.” Wong lumpuh kuwi ngulurké tangané, lan tangané mari. Para ahli Taurat lan wong Farisi dadi nesu banget lan padha rembugan Yésus arep diapakké » (Lukas 6:6-11).
Yesus Kristus nambani wong sing edema (akumulasi cairan gedhe ing awak): « Pas dina Sabat liyané, Yésus mara ing omahé salah siji pemimpiné wong Farisi kanggo mangan ing kono. Wong-wong sing ana ing kono ndeloki Yésus terus. Ing ngarepé Yésus, ana wong sing awaké abuh merga kena penyakit. Terus, Yésus takon karo para ahli Taurat lan wong Farisi, ”Nurut hukum, marèkké wong pas dina Sabat kuwi éntuk apa ora?” Ning, wong-wong kuwi meneng waé. Terus, Yésus ndemèk wong sing lara kuwi, marèkké penyakité, lan ngongkon dhèwèké mulih. Terus, Yésus takon karo wong-wong kuwi, ”Nèk anakmu utawa sapimu kecemplung sumur pas dina Sabat, mesthiné bakal cepet-cepet mbok tokké saka sumur kuwi, ta?” Wong-wong kuwi ora isa njawab » (Lukas 14:1-6).
Yesus Kristus nambani wong wuta: « Wektu Yésus wis cedhak ing kutha Yérikho, ana wong lanang wuta sing ngemis ing pinggir dalan. Merga krungu swara wong akèh liwat, dhèwèké takon apa sing lagi kedadéan. Wong-wong ngandhani dhèwèké, ”Yésus wong Nazarèt lagi liwat.” Wong lanang wuta kuwi mbengok, ”Yésus, Putrané Daud, welasana aku!” Wong-wong sing mlaku ing ngarep mulai nggetak lan ngongkon dhèwèké supaya meneng. Nanging, dhèwèké malah mbengok saya banter, ”Putrané Daud, welasana aku!” Yésus banjur mandheg lan ngongkon supaya wong lanang kuwi digawa marang Yésus. Sakwisé wong lanang wuta kuwi nyedhak, Yésus takon marang dhèwèké, ”Kowé péngin aku nindakké apa kanggo kowé?” Wong wuta kuwi njawab, ”Gusti, tulungana aku supaya isa ndelok manèh.” Mula Yésus kandha, ”Kowé isa ndelok. Imanmu wis nggawé kowé mari.” Ing wektu kuwi uga, dhèwèké langsung isa ndelok. Dhèwèké banjur mulai ngetutké Yésus lan ngluhurké Gusti Allah. Kabèh wong sing weruh kedadéan kuwi uga ngluhurké Gusti Allah » (Lukas 18:35-43).
Yesus Kristus nambani wong loro sing wuta: « Wektu Yésus mlaku saka kono, ana wong wuta loro sing ngetutké Yésus. Wong loro kuwi mbengok, ”Anaké Daud, tulung mesakké aku.” Terus, sakwisé Yésus mlebu ing salah siji omah, wong wuta mau marani Yésus. Yésus takon marang wong loro kuwi, ”Apa kowé nduwé iman nèk aku isa marèkké kowé?” Wong loro kuwi njawab, ”Ya, Gusti.” Terus, Yésus ndemèk mripaté wong loro kuwi. Yésus kandha, ”Merga kowé nduwé iman, mripatmu bakal isa ndelok.” Terus, mripaté wong wuta kuwi isa ndelok. Yésus tegas ngandhani wong loro kuwi, ”Aja nganti ana wong sing ngerti soal iki.” Ning sakwisé metu saka kono, wong loro kuwi nyritakké soal Yésus ing kabèh kutha lan désa sing ana ing dhaérah kuwi » (Matius 9:27-31).
Yesus Kristus nambani wong bisu sing budheg: “Wektu Yésus bali saka dhaérah Tirus, dhèwèké lunga ing Laut Galiléa liwat Sidon, ngliwati dhaérah Dékapolis. Ing kono, wong-wong nggawa marang Yésus wong lanang budheg sing ora lancar ngomong. Wong-wong kuwi njaluk bèn Yésus numpangké tangané ing ndhuwuré wong mau. Terus, Yésus ngejak wong kuwi ngedoh saka wong liyané. Pas ora ana wong liya ing cedhaké, Yésus nglebokké drijiné ing kupingé wong kuwi, lan sakwisé ngidu, Yésus ndemèk ilaté wong kuwi. Terus, Yésus ndhangak, narik napas, lan kandha, ”Effata,” sing artiné ”Mbukaka”. Terus, kupingé wong kuwi langsung kebukak, lan dhèwèké ya dadi isa ngomong lancar. Yésus nglarang wong-wong ngandhani sapa-sapa soal kuwi. Ning, saya dilarang malah saya dicritakké ing endi-endi. Wong-wong kuwi nggumun banget lan kandha, ”Kabèh sing ditindakké dhèwèké kuwi luar biasa. Malah, dhèwèké nggawé wong budheg isa krungu lan wong bisu isa ngomong.”” (Markus 7:31-37).
Yesus Kristus nambani lara kusta: « Ana wong lara kusta mara nyedhaki Yésus lan nyuwun karo sujud, ”Nèk panjenengan kersa, panjenengan isa marèkké aku.” Merga mesakké, Yésus banjur ngulungké tangané lan ndemèk wong kuwi. Yésus kandha, ”Aku gelem. Dadia séhat.” Ing wektu kuwi uga, kustané langsung ilang lan dhèwèké ora najis manèh » (Markus 1:40-42).
Penyembuhan penyakit kusta sepuluh: « Pas perjalanan ing Yérusalèm, Yésus ngliwati perbatasan Samaria lan Galiléa. Wektu Yésus mlebu ing salah siji désa, ana wong sepuluh sing lara kusta lagi ngadeg lan ndeloki Yésus saka kadohan. Wong-wong kuwi mbengok, ”Yésus, Guru, tulung mesakké aku.” Pas ndelok wong-wong kuwi, Yésus kandha, ”Lungaa, duduhna awakmu marang imam.” Wektu wong-wong sing lara kusta kuwi isih mlaku menyang kana, wong-wong kuwi mari. Pas sadhar nèk wis mari, ana salah siji saka wong-wong kuwi sing bali karo mbengok ngluhurké Gusti Allah. Dhèwèké sujud ing sikilé Yésus lan ngucapké maturnuwun marang Yésus. Dhèwèké kuwi wong Samaria. Yésus kandha, ”Ana wong sepuluh sing dimarèkké, ta? Lha, sing sanga endi? Ngapa kok wong-wong kuwi ora bali kanggo ngluhurké Gusti Allah lan sing bali mréné mung wong saka bangsa liya iki?” Terus, Yésus ngomong karo wong kuwi, ”Ngadega lan muliha. Imanmu wis nggawé kowé mari.”” (Lukas 17:11-19).
Yesus Kristus nambani wong lumpuh: « Sakwisé kuwi, ana riyaya wong Yahudi, lan Yésus lunga menyang Yérusalèm. Ing Yérusalèm ing cedhaké Gerbang Wedhus Gèmbèl, ana kolam sing ing basa Ibrani disebut Bètzata, lan kolam kuwi diubengi limang serambi. Akèh wong sing lara, wuta, pincang, lan lumpuh sing nggléthak ing serambi-serambi kuwi. Ing kono, ana wong lanang sing wis lara suwéné 38 taun. Yésus weruh wong kuwi nggléthak, lan merga ngerti nèk dhèwèké wis suwé lara, Yésus takon, ”Apa kowé péngin séhat?” Wong lara kuwi njawab, ”Pak, ora ana sing mbantu aku nyemplung menyang kolam kuwi wektu banyuné kocak. Saben aku arep mrono, wong liya wis ndhisiki aku.” Yésus kandha, ”Ngadega! Angkaten klasamu* lan mlakua.” Ing wektu kuwi uga, wong sing lara mau mari lan dhèwèké banjur ngangkat klasané lan mulai mlaku » (Yokanan 5:1-9).
Yesus Kristus nambani penyakit epilepsi: “Wektu Yésus lan para muridé marani kumpulan wong, ana wong lanang sing nyedhaki Yésus, terus sujud lan kandha, ”Gusti, tulung mesakké anakku lanang merga dhèwèké lara parah. Dhèwèké lara ayan, lan kuwi nyebabké dhèwèké dadi kerep tiba ing geni lan kecemplung banyu. Aku wis nggawa dhèwèké marang murid-muridé njenengan, ning murid-muridé njenengan ora isa marèkké anakku.” Yésus kandha, ”Kowé kuwi wong-wong sing dosa lan ora nduwé iman. Nganti kapan aku kudu ana ing antaramu? Nganti kapan aku kudu sabar karo kowé? Gawanen cah kuwi mréné.” Terus, Yésus ngongkon roh jahat sing ana ing cah lanang kuwi metu, lan roh jahat kuwi metu. Cah lanang kuwi langsung mari. Wektu ora ana wong liya ing kono, murid-murid marani Yésus lan takon, ”Ngapa kok aku ora isa ngusir roh jahat kuwi?” Yésus njawab, ”Kowé kuwi kurang iman. Percayaa, nèk kowé nduwé iman senajan gedhéné mung sak biji sing cilik banget, kowé bakal isa ngongkon gunung iki, ’Pindhaha mrana,’ lan gunung kuwi bakal pindhah. Kowé bakal isa nindakké apa waé.”” (Matius 17:14-20).
Yesus Kristus nindakake mukjizat tanpa ngerti: « Wektu Yésus mlaku, akèh wong dhesek-dhesekan ing sekitaré Yésus. Ing kono, ana wong wédok sing wis 12 taun lara pendarahan, lan durung ana sing isa marèkké dhèwèké. Wong wédok kuwi nyedhaki Yésus saka mburi lan ndemèk pucuk klambi njabané Yésus, lan pendarahané langsung mandheg. Mula Yésus kandha, ”Sapa sing ndemèk aku?” Ning ora ana sing ngaku. Terus Pétrus kandha, ”Guru, ing sekitaré njenengan ana akèh wong sing dhesek-dhesekan.” Yésus kandha, ”Ana sing ndemèk aku, merga aku ngerti nèk ana kuwasa sing metu saka awakku.” Wong wédok kuwi ngerti nèk dhèwèké wis konangan. Mula, wong wédok mau marani Yésus karo ndredheg lan sujud ing ngarepé Yésus. Terus, dhèwèké nyritakké ing ngarepé kabèh wong ngapa kok dhèwèké ndemèk Yésus lan piyé dhèwèké isa langsung mari. Ning, Yésus ngomong karo wong wédok kuwi, ”Ndhuk, imanmu wis nggawé kowé mari. Muliha, lan ora usah kuwatir.” » (Lukas 8:42-48).
Yesus Kristus nambani saka kadohan: « Sakwisé rampung ngomongké kuwi kabèh, Yésus mlebu ing Kapernaum. Ing kono, ana perwira sing nduwé budhak sing dhèwèké sayangi banget. Budhaké kuwi lara parah nganti arep mati. Wektu krungu soal Yésus, perwira kuwi ngongkon para pemimpin Yahudi kanggo njaluk tulung marang Yésus bèn teka lan marèkké budhaké. Mula, para pemimpin mau marani Yésus lan bener-bener njaluk tulung. Para pemimpin kuwi kandha, ”Dhèwèké pantes mbok tulungi. Dhèwèké wis nresnani bangsané awaké dhéwé. Dhèwèké kuwi sing mbangun sinagogé ing kéné.” Mula, Yésus lunga bareng karo para pemimpin kuwi. Ning, pas Yésus wis cedhak omahé perwira kuwi, perwira kuwi ngongkon kanca-kancané nemoni Yésus bèn nyampèkké omongané, ”Pak, njenengan ora usah répot-répot teka. Aku ngrasa ora pantes mbok tamoni. Mula, aku ora nemoni njenengan langsung. Njenengan cukup ngomong sak kata waé, lan pembantuku mesthi mari. Aku iki ya nduwé pemimpin, lan aku ya nduwé prajurit-prajurit sing tak pimpin. Nèk aku ngongkon salah siji prajuritku, ’Lungaa!’ dhèwèké bakal lunga. Terus nèk aku ngongkon prajurit liyané, ’Mrénéa!’ dhèwèké bakal mara. Nèk aku ngongkon budhakku, ’Tindakna iki!’ dhèwèké bakal nindakké kuwi.” Wektu krungu omongan kuwi, Yésus kagum karo perwira kuwi. Terus, Yésus ndeloki wong-wong sing ngetutké dhèwèké lan kandha, ”Kowé tak kandhani, aku durung tau ketemu wong ing Israèl sing imané gedhé kaya wong iki.” Wektu wis tekan omah, wong-wong sing dikongkon kuwi ndelok nèk budhak sing lara mau wis mari » (Lukas 7:1-10).
Yesus Kristus wis marasake wong wadon cacat 18 taun kepungkur: « Terus, pas dina Sabat, Yésus mulang ing sinagogé. Ing kono, ana wong wédok sing wis 18 taun lara merga diganggu roh jahat. Dhèwèké bungkuk lan babar blas ora isa ngadeg jejeg. Wektu ndelok wong wédok kuwi, Yésus ngundang* wong wédok kuwi lan kandha, ”Bu, penyakitmu bakal tak marèkké.” Pas Yésus numpangké tangané ing ndhuwuré wong wédok kuwi, wong wédok kuwi langsung ngadeg jejeg. Terus, wong wédok kuwi ngluhurké Gusti Allah. Ning, ketua sinagogé ing kono dadi nesu merga Yésus marèkké wong pas dina Sabat. Dhèwèké kandha marang wong akèh, ”Ana enem dina kanggo kerja. Nèk péngin dimarèkké, tekaa pas dina-dina kuwi. Aja teka pas dina Sabat.” Ning, Gusti Yésus njawab, ”Kowé kuwi wong munafik. Pas dina Sabat, kowé kan ya ngeculké sapi utawa keledaimu saka kandhang lan nggawa kéwan kuwi bèn isa mbok ombèni, ta? Wong wédok iki, dhèwèké kuwi keturunané Abraham lan wis 18 taun digawé sengsara karo Sétan. Mesthiné dhèwèké ya éntuk dimarèkké pas dina Sabat, ta?” Wektu krungu kuwi, kabèh wong sing nentang Yésus dadi kisinan. Ning, sing liyané seneng banget merga ndelok tumindaké Yésus sing luar biasa » (Lukas 13:10-17).
Yesus Kristus nambani putrine wong wadon Fenisia: « Saka kono, Yésus lunga menyang dhaérah Tirus lan Sidon. Ana wong wédok Fénisia saka dhaérah kuwi teka lan mbengok, ”Gusti, Anaké Daud, tulung mesakké aku. Anakku wédok sengsara banget merga kesurupan roh jahat.” Ning, Yésus meneng waé. Mula murid-muridé kandha, ”Gusti, kongkonen wong wédok kuwi lunga waé timbang dhèwèké bengok-bengok ngetutké awaké dhéwé.” Yésus kandha, ”Aku mung diutus marang wong Israèl sing kaya domba sing kesasar.” Ning, wong wédok kuwi sujud lan kandha, ”Gusti, aku njaluk tulung.” Yésus njawab, ”Ora apik nèk rotiné bocah-bocah dijupuk, terus diwènèhké anak asu.” Wong wédok kuwi njawab, ”Bener Gusti, ning sakjané anak-anak asu mangan rontokan roti sing tiba saka méja majikané.” Yésus njawab, ”Imanmu gedhé banget. Apa sing mbok péngini bakal kelakon.” Wektu kuwi, anaké wédok langsung mari » (Matius 15:21-28).
Yesus Kristus ngendhakake badai: « Wektu Yésus numpak prau, murid-muridé padha mèlu. Ujug-ujug ana angin gedhé ing laut, prauné diterjang ombak lan klebon banyu. Nanging wektu kuwi Yésus lagi turu. Terus murid-murid nggugah Yésus lan kandha, ”Gusti, tulung! Awaké dhéwé bakal mati!” Nanging Yésus njawab, ”Apa sebabé kok kowé wedi? Kowé kuwi kurang iman.” Yésus banjur ngadeg, lan nggetak angin lan laut. Banjur kahanané dadi tenang. Wong-wong kuwi nggumun lan kandha, ”Sapa sakjané wong iki? Angin lan laut waé manut karo dhèwèké » » (Matius 8:23-27). Ajaib iki yen ing bumi ora bakal ana badai utawa banjir sing bakal nyebabake bencana.
Yesus Kristus mlaku-mlaku ing segara: « Sakwisé ngongkon wong-wong kuwi mulih, Yésus munggah gunung dhèwèkan arep ndonga. Bengi kuwi, Yésus ing kono dhèwèkan. Wektu prau sing ditumpaki murid-murid kuwi wis adoh banget saka daratan, prauné diobat-abitké ombak merga nglawan arah angin. Pas mèh ésuk, Yésus mlaku ing ndhuwur laut lan marani murid-muridé. Wektu ndelok Yésus mlaku ing ndhuwur laut, murid-muridé padha kewedèn lan mbengok, ”Ana sing lagi mlaku!” Yésus langsung ngomong karo murid-muridé, ”Aja wedi, iki aku.” Pétrus kandha, ”Gusti, nèk pancèn kuwi njenengan, kongkonen aku mlaku ing ndhuwur laut marani njenengan.” Yésus kandha, ”Mrénéa!” Terus, Pétrus mudhun saka prau lan mlaku ing ndhuwur laut marani Yésus. Ning wektu ndelok badai, Pétrus dadi wedi. Wektu mulai kleleb, Pétrus mbengok, ”Gusti, tulung!” Yésus langsung ngulurké tangané lan nyekel Pétrus. Yésus kandha, ”Ngapa kok imanmu cilik, lan ngapa kowé dadi ragu-ragu?” Sakwisé Yésus lan Pétrus munggah ing prau, badai kuwi mandheg. Terus, murid-murid sing ana ing prau sujud marang Yésus lan kandha, ”Njenengan kuwi pancèn Anaké Gusti Allah.” » (Matius 14:23-33).
Perikanan ajaib: « Wektu kuwi, Yésus lagi ngadeg ing pinggir Danau Génésarèt. Akèh wong dhesek-dhesekan arep nyedhak Yésus bèn isa ngrungokké omongané Gusti Allah. Terus, Yésus ndelok ana prau loro ing pinggir danau, ning nelayan-nelayané wis mudhun saka prau kuwi lan lagi ngumbah jala-jalané. Bar kuwi, Yésus numpak ing salah siji prau, yaiku prau duwèké Simon, lan ngongkon Simon supaya rada ngedohké prauné saka daratan. Terus, Yésus lungguh lan mulang wong akèh saka prau kuwi. Sakwisé rampung mulang wong akèh kuwi, Yésus ngomong karo Simon, ”Gawanen prauné ing panggonan sing jero, lan tebarna jalamu ing kono.” Simon njawab, ”Guru, kèt mau bengi aku wis ngupaya nggolèk iwak, tapi ora éntuk apa-apa. Ning, aku bakal nebarké jalané kaya préntahé njenengan.” Sakwisé nebarké jalané, wong-wong kuwi éntuk iwak akèh banget nganti jalané mèh suwèk. Mula, wong-wong kuwi ngawé-awé kancané sing ana ing prau liyané bèn padha mbantu. Terus kanca-kancané mau mara, lan prau loro kuwi diisi iwak nganti kebak, nganti loro-loroné arep kleleb. Wektu ndelok kuwi, Simon Pétrus sujud ing ngarepé Yésus lan kandha, ”Aku ora pantes ana ing cedhakmu Gusti, merga aku wong sing dosa.” Simon lan kanca-kancané nggumun banget isa éntuk iwak semono akèhé. Yakobus lan Yohanes, yaiku anak-anaké Zébédéus, sing kerja bareng Simon, ya mèlu nggumun. Ning, Yésus ngomong karo Simon, ”Aja wedi. Mulai saiki, kowé bakal tak dadèkké tukang njala manungsa.” Mula, wong-wong kuwi nggawa prauné bali ing daratan, terus ninggalké kabèh lan ngetutké Yésus » (Lukas 5:1-11).
Yesus Kristus multiply roti: « Sakwisé kuwi, Yésus lunga ing sabrangé Laut Galiléa, utawa Tibérias. Akèh wong ngetutké Yésus merga wis ndelok mukjijaté Yésus wektu marèkké wong lara. Terus, Yésus munggah ing gunung lan lungguh ing kono karo murid-muridé. Wektu kuwi, Paskah, yaiku perayaané wong Yahudi, wis cedhak. Pas ndelok ana wong akèh sing marani dhèwèké, Yésus ngomong karo Filipus, ”Ing endi ya awaké dhéwé isa tuku roti bèn isa mènèhi wong-wong kuwi mangan?” Sakjané, Yésus wis ngerti kudu piyé. Ning, Yésus takon kaya ngono merga péngin nguji Filipus. Filipus njawab, ”Senajan dhuwit 200 dinar tak enggo tuku roti, lan senajan rotiné tak bagi sithik-sithik marang saben wong, tetep waé kuwi ora bakal cukup.” Murid liyané, yaiku Andréas, seduluré Simon Pétrus, ngomong karo Yésus, ”Iki ana bocah cilik sing nduwé roti lima lan iwak cilik loro. Ning, apa ya cukup kanggo wong seméné akèhé?” Yésus kandha, ”Kongkonen wong-wong kuwi lungguh.” Panggonan kuwi akèh suketé, lan wong-wong kuwi lungguh ing kono. Ing antarané wong-wong kuwi, ana kira-kira wong lanang 5.000. Terus, Yésus njupuk roti kuwi, ngucap syukur, lan ngedumké marang wong-wong kuwi. Yésus ya nindakké sing padha kanggo iwak loro mau, lan kabèh wong mangan nganti wareg. Sakwisé wong-wong kuwi wareg, Yésus ngomong karo murid-muridé, ”Klumpukna sisané bèn ora ana sing kebuwang.” Terus, roti barli lima sing dipangan wong-wong kuwi diklumpukké sisané karo murid-murid, lan sisané ana 12 kranjang. Wektu ndelok mukjijaté Yésus kuwi, wong-wong kuwi kandha, ”Dhèwèké kuwi bener-bener Nabi sing diramalké bakal teka.” Yésus ngerti nèk wong-wong kuwi bakal meksa dhèwèké dadi raja. Mula, Yésus lunga+ manèh ing gunung dhèwèkan » (Yokanan 6:1-15). Bakal ana panganan sing akeh banget ing saindenging jagad (Jabur 72:16; Yesaya 30:23).
Yesus Kristus, wis wungu putrane randha: « Ora let suwé, Yésus lunga menyang kutha sing jenengé Nain. Murid-muridé lan wong akèh padha lunga bareng Yésus. Wektu Yésus wis cedhak gerbang kutha, ana mayit sing diusung metu. Sing mati kuwi anak lanang siji-sijiné, ibuné wis randha. Akèh wong saka kutha kuwi mlaku bareng karo wong wadon kuwi. Wektu ndelok randha mau, Gusti ngrasa mesakké lan kandha marang randha kuwi, ”Aja nangis manèh.” Yésus banjur nyedhak lan ndemèk usungan kuwi, terus wong-wong sing ngusung mandheg. Yésus banjur kandha, ”Nak, aku kandha marang kowé, tangia!” Wong mati kuwi urip manèh, banjur lungguh lan mulai ngomong. Yésus nyerahké anak lanang kuwi marang ibuné. Wong-wong kuwi padha nggumun lan mulai ngluhurké Gusti Allah. Wong-wong kuwi kandha, ”Ana nabi sing agung ing antarané kita,” lan, ”Gusti Allah wis nggatèkké umaté.” Kabar bab tumindaké Yésus iki nyebar ing kabèh dhaérah Yudéa lan dhaérah sakiwa-tengené » (Lukas 7:11-17).
Yesus Kristus wungu maneh putri Jairus: « Wektu Yésus lagi ngomong, ana utusan saka omahé Yairus teka lan kandha, ”Anakmu wadon wis mati. Aja ngrépoti Guru manèh.” Wektu krungu kuwi, Yésus kandha marang Yairus, ”Aja kuwatir, kowé mung kudu nduwé iman lan anakmu bakal urip.” Wektu tekan omahé Yairus, Yésus ora ngijinké sapa waé mlebu bareng dhèwèké, kejaba Pétrus, Yohanes, Yakobus, lan wong tuwané bocah kuwi. Kabèh wong lagi nangis lan nggebugi awaké merga sedhih. Mula Yésus kandha, ”Aja nangis manèh, merga bocah wadon iki ora mati nanging lagi turu.” Wong-wong kuwi mulai nggeguyu Yésus, merga wong-wong kuwi ngerti nèk bocah wadon mau wis mati. Nanging Yésus nyekel tangané bocah wadon kuwi lan kandha, ”Tangia, Ndhuk!” Bocah kuwi urip manèh, lan dhèwèké langsung tangi. Banjur Yésus ngongkon supaya bocah kuwi diwènèhi maem. Wong tuwané seneng banget. Nanging Yésus nglarang wong loro kuwi nyritakké kedadéan kuwi marang sapa waé » (Lukas 8:49-56).
Yesus Kristus, nangekake Lazarus, tiwas suwene patang dina: « Yésus durung tekan ing désa kuwi, nanging isih ana ing panggonan wektu Marta nemoni dhèwèké. Wektu wong-wong Yahudi sing lagi nglipur Maria ing omahé weruh nèk Maria cepet-cepet ngadeg lan metu, wong-wong kuwi ngetutké Maria, merga ngira nèk Maria arep lunga menyang kuburan lan nangis ing kana. Wektu Maria tekan ing panggonané Yésus mau lan ndelok Yésus, Maria banjur sujud ing sikilé Yésus lan kandha, ”Gusti, nèk panjenengan ana ing kéné, sedulurku mesthi ora bakal mati.” Yésus weruh Maria nangis lan wong-wong Yahudi sing teka bareng Maria ya nangis, mula atiné Yésus dadi sedhih banget lan ngrasa susah. Yésus takon, ”Dhèwèké kok papanké ing ngendi?” Wong-wong kuwi njawab, ”Ayo Gusti, ndelok mrana.” Yésus nètèské luh. Wong-wong Yahudi kuwi padha kandha, ”Deloken, dhèwèké tresna banget marang Lazarus.” Nanging ing antarané wong-wong kuwi ana sing kandha, ”Dhèwèké kan isa marèkké* wong wuta, mosok ora isa nyegah bèn Lazarus ora mati?”
Sepisan manèh, atiné Yésus dadi sedhih banget, banjur lunga menyang kuburan kuwi. Sakjané, kuburan kuwi guwa sing ditutup nganggo watu gedhé. Yésus kandha, ”Watuné singkirna.” Marta, seduluré wong sing mati mau kandha, ”Gusti, dhèwèké mesthi wis mambu, merga wis mati patang dina.” Yésus kandha, ”Aku kan wis ngomong karo kowé, nèk kowé percaya, kowé bakal ndelok kamulyané Gusti Allah.” Wong-wong kuwi banjur nyingkirké watuné. Terus Yésus ndhangak ndelok langit lan kandha, ”Bapak, aku matur nuwun merga Panjenengan wis mirengké aku. Aku ngerti nèk Panjenengan mesthi mirengké aku. Nanging aku ngomong iki kanggo wong akèh ing sakiwa-tengenku, supaya wong-wong iki percaya nèk Panjenengan sing ngutus aku.” Sakwisé ngomong kuwi, Yésus banjur mbengok, ”Lazarus, metua!” Wong sing wis mati kuwi banjur metu. Sikil lan tangané isih keblebed kain, lan rainé uga keblebed kain. Yésus banjur kandha marang wong-wong kuwi, ”Uculana blebedé lan ejarna dhèwèké lunga” » (Yohanes 11:30-44).
Perikanan ajaib pungkasan (sakcepete sawise wungune Kristus): « Pas wis arep ésuk, Yésus ngadeg ing pinggir pantai. Ning, murid-murid ora ngerti nèk kuwi Yésus. Yésus takon, ”Kanca-kanca, apa kowé nduwé panganan?” Murid-murid njawab, ”Ora.” Yésus kandha, ”Tebarna jalamu ing sisih tengené prau, lan kowé mesthi bakal éntuk iwak.” Mula, murid-murid nebarké jalané. Ning, merga saking akèhé iwak, murid-murid ora kuwat narik jalané. Terus, murid sing ditresnani Yésus ngomong karo Pétrus, ”Kuwi Gusti.” Pas krungu nèk kuwi Gusti, Simon Pétrus sing wektu kuwi ora klambèn, langsung nganggo klambi njabané* lan njegur ing laut. Ning, murid-murid liyané nyusul Pétrus numpak prau cilik karo narik jala sing kebak iwak kuwi. Wektu kuwi, murid-murid kuwi ora adoh saka pantai, kira-kira mung 90 mèter » (Yokanan 21:4-8).
Yesus Kristus nindakake kaelokan akeh liyane. Dheweke ngidini kita ngiyatake iman, nyengkuyung lan ndelok akeh berkah sing bakal ana ing bumi: « Sakjané, isih ana akèh manèh sing ditindakké Yésus. Nanging nèk kabèh ditulis siji-siji, tak kira donya iki ora bakal amot kanggo ngwadhahi gulungan-gulungan sing ditulis kuwi » (Yokanan 21:25).
***
Artikel Sinau Alkitab Liyane:
Pangandika Paduka punika dados lampuning suku kawula lan pepadhanging dalan kawula (Jabur 119:105)
Prayaan ing memori pati Yesus Kristus
Apa sebabé Tuhan nglilani kasangsaran lan piala?
Memulang dhasar ing Kitab Suci
Apa sing kudu ditindakake sadurunge kasusahan gedhe?
Other Asiatic Languages:
Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya
Indonesian: Enam Topik Studi Alkitab
Malaysian: Enam Topik Pembelajaran Bible
Khmer (Cambodian): ប្រធានបទសិក្សាព្រះគម្ពីរចំនួនប្រាំមួយ
Laotian: ຫົກຫົວຂໍ້ການສຶກສາຄໍາພີ
Myanmar (Burmese): ကျမ်းစာလေ့လာမှုခေါင်းစဉ်ခြောက်ခု
Thai: หัวข้อการศึกษาพระคัมภีร์ 6 หัวข้อ
Vietnamese: Sáu Chủ Đề Nghiên Cứu Kinh Thánh
Tabel ringkesan luwih saka pitu puluh basa, saben ngemot enem artikel Alkitab sing penting…
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
Maca Kitab Suci saben dina. Konten iki kalebu artikel Alkitab pendidikan ing basa Inggris, Prancis, Spanyol, lan Portugis (nggunakake Google Terjemahan kanggo milih salah siji saka basa kasebut, uga basa sing disenengi kanggo ngerti isi artikel kasebut)…
***